Mamy wszystko w Jirze” – dlaczego to nie jest handover? Najczęstsza iluzja projektów IT

Organizacje IT wierzą, że dokumentacja w Jirze i Confluence wystarczy przy zmianie PM. Wyjaśniam, dlaczego to złudzenie generuje największe ryzyko projektowe i jak prowadzi do efektu domina.

“Mamy wszystko opisane w Jirze”: największa iluzja projektowa w IT

Zmiana PM w projekcie IT stała się tak powszechna, że wiele firm traktuje ją jak naturalny element krajobrazu biznesowego.
Jednocześnie… to właśnie moment, w którym pojawia się najbardziej niedoszacowane ryzyko projektowe.

I choć PM-owie odchodzą, przychodzą, zmieniają działy czy projekty, to jedno zdanie powtarza się niezmiennie — z pełnym przekonaniem i spokojem:

„Spokojnie, wszystko jest opisane w Jirze.”

To przekonanie wydaje się logiczne.
Tyle że w świecie projektów IT jest to jedna z najbardziej kosztownych iluzji.

Dlaczego Jira nie jest (i nigdy nie będzie) handoverem?

1. Dokumentacja jest faktem. Handover jest kontekstem.

Jira świetnie przechowuje:

• zadania,

• statusy,

• backlog,

• opisy funkcjonalne.

Ale to jedynie twarde dane.

Handover natomiast dotyczy miękkiego kontekstu, który decyduje o tym, dlaczego rzeczy są takie, jakie są.

Co nie trafia do Jiry?

• niewypowiedziane oczekiwania klienta,

• poziom zaufania w relacji,

• punkty zapalne w zespole,

• decyzje podjęte „na szybko”,

• ryzyka, które są “podskórne”, ale jeszcze nie eskalują,

• wszystkie ustalenia spoza sprintów.

To właśnie te elementy, a nie taski, decydują o sukcesie lub porażce projektu.

2. Jira nie zapisuje intencji decyzji

Każda historia w Jira ma swoją przeszłość:

• powód, dla którego zadanie zostało oszacowane tak, a nie inaczej,

• dyskusje, które nie trafiły do komentarzy,

• kompromisy,

• ryzyka, które ktoś świadomie zaakceptował.

Nowy PM widzi to, co “czarne na białym”.
Nie widzi tego, co niewidoczne.

A podejmowanie decyzji bez pełnego kontekstu to jak zarządzanie projektem na mapie bez legendy.

3. Jira nie przekazuje relacji — a to one trzymają projekt w ryzach

Relacje w projekcie IT to nie „miły dodatek”.
To system naczyń połączonych, dzięki któremu decyzje mogą być szybkie, a współpraca płynna.

Zmiana PM bez handoveru oznacza:

• brak znajomości wrażliwości klienta,

• brak wiedzy o preferencjach zespołu,

• brak świadomości wcześniejszych konfliktów czy napięć,

• brak zaufania, które budował poprzedni PM.

Jira nie zastąpi rozmów, negocjacji i niuansów relacyjnych.
A projekt bez relacji to projekt, który zaczyna dryfować.

Efekt domina: kiedy “wszystko jest opisane” staje się początkiem chaosu

Zmiana PM bez kontekstu uruchamia powolny, ale przewidywalny ciąg zdarzeń.

1. Błędne decyzje z braku wiedzy

Nowy PM działa odpowiedzialnie i logicznie — tylko na niepełnych danych.
W efekcie:

• wybiera nieoptymalne priorytety,

• wraca do już odrzuconych rozwiązań,

• powiela błędy, które były już raz rozwiązane.

2. Eskalacje, które pojawiają się “znikąd”

Klient zaczyna pytać.
Zespół zaczyna pytać.
Zarząd zaczyna pytać.

A nowy PM zaczyna gasić pożary, których nie wywołał.

3. Utrata spójności projektu

Projekt traci rytm jak orkiestra bez dyrygenta.

To efekt domina, który zawsze zaczyna się w jednym punkcie:
braku właściwego handoveru przy zmianie PM.

Dlaczego o tym mówię?

Bo ta iluzja — “wszystko jest opisane w Jirze” — jest najczęstszym i najcichszym ryzykiem, które widzę w organizacjach IT.

Firmy przeszacowują wartość dokumentacji, a niedoszacowują wartości kontekstu.

A handover nie jest formalnością.
To proces krytyczny, którego nie widać na dashboardach.